Gusto ng lahat na mag-branch ng bullhorn para sa mga cool na rekomendasyon: ang 10-oras na red lipstick, ang sheet mask na parang first class, ang 5 cold-pressed serum, Boy Brow. Oo naman, isigaw mo ito sa mga lansangan.
Ngunit kailangan ng isang espesyal na uri ng baliw upang ipahayag ang hindi gaanong aspirational. Sino ang aamin kung saan niya nakita ang pinakamahusay na anti-dandruff shampoo, ang pinakatumpak na sipit para sa ingrown na buhok, ang pinakamahuhusay na cortizone cream? Kapag dumating ang panahon ng walang sockless-sneaker, sino ang magpapasa ng sikreto: kailangan mo ng foot deodorant.
mascara maybelline great lash review
Shh, ako ito.
Early last summer, I texted Emily to tell her about my latest find. Ito ang solusyon sa lahat ng aking sakit, iginiit ko; isang game-changer, isang rebolusyon! Ito ay deodorant ng paa, at kailangan kong ikalat ang balita. (Utang ko sa kanya.)
Noong panahong iyon, binili ko pa lang ang aking unang pares ng puti at fashion-ish na sneakers. Huli ako sa uso, ngunit masigasig. (Nagkaroon na ako ng dalawang pares; literal, tumakbo sa kanila.) Nais kong isuot ang mga ito kasama ang lahat ng pinakamagagandang gamit ko—na may high-waisted cropped jeans, na may maikli, floral-print na damit, may track pants, na may kamelyo matuklap halika mahulog, at, oh, nang wala ang aking kasintahan, na lumingon sa akin sa pangalawang pagkakataon Inalis ko ang mga ito pagkatapos na lumakad sa kanila sa unang pagkakataon, at sinabing, Mattie, mabango ang iyong mga paa.
Hindi nila! Sabi ko. Ngunit pagkatapos ay pumasok ako sa banyo sa isang huff at sniffed; hindi ito maganda. Umalis ako para maghanap ng maayos. Inirerekomenda ng internet ang paghuhugas ng aking sapatos (hindi) o pagpipilas sa aking sapatos paa na may deodorant , na, kapag sinubukan, parang Elmer's Glue. GQ naglaan ng buong slideshow sa maliliit na medyas na iyon na mukhang duyan, at maayos ang mga ito, maliban kung minsan ay binibigyan nila ako ng mga paltos at tila gustong magtago nang malalim sa mga sulok ng aking mga drawer.
Sa wakas, sa paglalakad sa Duane Reade, nakita ko ang Dr. Scholl's Odor-X. Ang bote ay mukhang pang-industriya; na parang hindi nito matitiis ang anumang uri ng kahalumigmigan. Ito ay binuo gamit ang eksklusibong sweatmax© science. Nagkakahalaga ito ng .01! Nagpasya akong bigyan ito ng pagkakataon. Hindi mula noong lumihis ako mula sa aking nakagawian sa Sushi Yasaka sa West 72nd Street at sinubukan ang mangkok ng salmon donburi ay naging gagantimpalaan ang bulag na pananampalataya. Ang bagay na ito ay hindi kapani-paniwala.
Para magamit ito, itinagalog ko ang humigit-kumulang isang kutsarita ng pulbos sa takong ng bawat sneaker at itinapat ang sneaker pababa upang pantay na ipamahagi. Pagkatapos, pinapasok ko ang aking mga paa, tinatali ang aking mga sintas, at hindi iniisip ang aking mga paa hanggang sa matuklasan ko ang mga ito, pagkaraan ng ilang oras, malinis at walang amoy.
Ilang tip: Kahit na hanggang gawin tayo ng Aesop ng isang limitadong bersyon ng edisyon o ibigay ito ni Dr. Scholl sa millennial pink, mag-imbak ng Odor-X sa iyong medicine cabinet. Ang iyong mga nangungunang istante ay hindi karapat-dapat sa visual na pag-atake. At pakiusap, walang manggagaya. Sa isang gawa ng purong desperasyon, minsan akong bumili ng pinakamataas na lakas ng pulbos ng paa ng Gold Bond, at sa oras na tinanggal ko ang aking mga sneaker, ang bawat daliri ay nagmukhang isang pecan snowball cookie. I'm sorry, totoo naman. Ang partikular na henyo ng Odor-X ay hindi ito nag-iiwan ng bakas ng sarili nito. Tulad ng pinakamahusay na deodorant, ito ay hindi kapansin-pansin. Hindi nito kailangan ng bullhorn o billboard. Ginagawa lang nito ang trabaho. Psst, walang anuman .
—Mattie Kahn
pinakamahusay na amoy deoderant